Voorbereiding...

Australië, dit word weer een nieuw hoofdstuk, in dat dikke boek. Maar voordat ik überhaupt in Australië terecht zal komen was er eerst voorbereiding nodig. Ik hoop echt dat de rest van dit hoofdstuk niet moeilijker word! Je krijgt net na de zomervakantie te horen dat je op stage moet in het eerste semester, wel te verstaan van Februari tot Juli. Prima, liever deze periode dan de volgende dacht ik. Maar dan moeten er wel stage plaatsen vrij komen, dit heeft even geduurd en toen de eerste zes online kwamen ging ik rondkijken. Ik had mijzelf voorgenomen om niet meer zover weg te gaan, voornamelijk omdat ik dan weer een periode weg van ‘thuis’ ben. En ik liever geen doei zeg voor een lange periode. Ik riep dan ook meteen het eerste jaar van de opleiding, ik ga naar België en het verste land als uitzondering Londen, omdat ik zo verliefd ben geworden op deze stad.

Dus toen kwamen die stages online… Ik zat een beetje te kijken bij de opdrachten die bij de stage kwamen. Toen zag ik Australian Institute of Sports. Nahh, dat zal wel niks voor mij zijn want het woord sport komt er al in voor. Hoewel ik vroeger best wel wat sportte is dat de laatste paar jaar er toch een beetje naast komen te hangen. Dus ik opende de website en zag de opdracht. Sports and events. Het woordje events sloeg mij achterover, dit was de doorslag. Eerst thuis vragen of dit wel een goed idee zou zijn en ja hoor, grotendeels overtuigd! Informatie bij de studenten die er zaten opgevraagd en zij hebben mij nog meer weten te overtuigen, dit zou echt bij mij passen, alleen het was iets verder weg dan gepland.

Eenmaal aangemeld voor de stage ben ik als een van de drie uitgekozen voor een vervolg gesprek. Dit zal via Skype verlopen, dus ik snel mijn Skype opnieuw leven ingeblazen, niet zeker of het zou werken. Dus wel, het gesprek was om kwart voor zeven in de ochtend… Degene die mij kennen weten dat ik geen ochtend mens ben… Dus ik om kwart over zes uit bed, in pak…. Ja zelfs voor een Skype gesprek in pak. En toen belde ik maar, om te laten zien dat ik erg van het tijdstip ben. Mijn camera en geluid waren prima, geen camera aan de andere kant want die werkte helaas niet, maar wel geluid. Eenmaal aan het praten mocht ik mijn zegje over Londen doen, het punt dat ik bij de Customer Service heb gewerkt sprak ze enorm aan. Na een dikke 20 minuten was het gesprek afgelopen en toen kwam het wachten. En wachten, en wachten. Uiteindelijk kreeg ik te horen dat ik het was geworden! Ik kon mijn oren niet geloven! Ik wist namelijk tegen welke drie ik moest ‘strijden’. Vol ongeloof ma en pa gebeld en meteen een berichtje naar mijn tante… Toen kwam het moeilijkste… De oma’s, zie die maar eens te overtuigen dat dit toch goed is voor mij en ik veel zal leren en heeeel veilig zal zijn. Uiteindelijk toch gelukt. Ik was helemaal blij toen er een tweede student meeging naar dezelfde stageplaats, en was nog enthousiaster toen ik hoorde dat een klasgenoot meeging, gelukkig iemand die ik ook ken.

De weken gingen voorbij en we moesten het een en ander regelen. Verzekeringen, betaalpasjes, paspoort, brieven ondertekenen en visum… Dat laatste is een drama… Tip voor degene die nog een keer naar Australië wilt, begin maar een half jaar van te voren want dit is echt niet grappig… Vol stress wachten of je visum word geaccepteerd, heb je alles wel goed ingevuld, ben ik toevallig niet iets vergeten, kan ik mijn ticket al boeken. Dit was niet leuk, verschrikkelijk om constant de e-mail te checken en hopen dat je iets te horen krijgt.

En op 18 Januari was het eindelijk zo ver!! Ik kreeg ein-de-lijk na twee maanden mijn visum!! Tijd om snel een ticket te gaan boeken want volgens de planning moet ik binnen anderhalve week weg richting down-under. Tussen door mijn koffer inpakken, wat dingen regelen die nog moeten gebeuren voordat ik wegga. En daarnaast nog een laatste weekje school, daar ook nog het een en ander last-minute voor moeten doen aangezien ze dat zo slim inplannen…

Ik zal proberen, in het Nederlands (met spellingsfouten :-#) om hier zo af en toe iets op te zetten. Het meeste zal op facebook terecht komen, maar dit is voor de 'niet-facebookers'. Ook ga ik mijn uiterste best doen om iedereen jaloers te maken :D

Dankjewel alvast voor het lezen van de verhaaltjes hopelijk kan ik goed overbrengen hoe het in Australië straks aantoe gaat